Ons Verhaal
Eens,
in de betoverende stad Breda, waar de straten gevuld waren met kleurrijke gebouwen en de geur van gezelligheid in de lucht hing, begon een bijzonder sprookje. Het verhaal draaide om een jongen genaamd Floris en een meisje genaamd Richelle.
Op een warme najaar avond, toen de zon langzaam achter de horizon zakte, besloten Floris en zijn vrienden naar het bruisende café genaamd Proost te gaan in Breda. Het was een plek waar mensen samensmolten en hun zorgen leken te verdwijnen op de dansvloer onder het genot van een drankje.
Terwijl Floris en zijn vrienden door de menigte schoven, zag hij aan de bar een aangename verschijning: Richelle. Ze droeg haar zwarte Vans en straalde een betoverende schoonheid uit. Hij kon zijn ogen niet van haar (schoenen) afhouden. In een opwelling van stoutmoedigheid besloot Floris een spelletje te spelen dat leek op het sprookje van Assepoester.
Met een
speelse glimlach op zijn gezicht sloop Floris ongezien naar Richelle toe en stal stilletjes haar schoen, terwijl ze even niet oplette. Hij glipte weg in de menigte, met de schoen verstopt in zijn hand. De gedachte aan Richelle dreef hem voort en hij was vastbesloten om haar te vinden en het mysterie van de gestolen schoen te onthullen.
Richelle, zich bewust van de diefstal, keek om zich heen en merkte op dat haar schoen spoorloos was verdwenen. Verbaasd en lichtelijk geamuseerd door het onverwachte spel, begon ze haar eigen zoektocht naar de dader. Ze vroeg aan iedereen die ze tegenkwam of ze haar schoen hadden gezien, terwijl haar ogen nieuwsgierig over de menigte gleden.
Uiteindelijk leidden de aanwijzingen Richelle naar een rustig hoekje van het café, waar ze Floris zag staan, met een ondeugende twinkeling in zijn ogen. Ze glimlachte en liep naar hem toe. “Heb jij toevallig mijn schoen gestolen?” vroeg ze met een speelse blik in haar ogen.
Floris
kon zijn geluk niet op toen hij haar zag glimlachen. “Ja, ik heb het gedaan,” zei hij, zijn stem vervuld van opwinding. “Maar ik wilde alleen maar een reden hebben om met jou te praten.”
Richelle’s hart smolt bij zijn eerlijkheid en moed. Ze begonnen te praten en ontdekten al snel dat ze veel gemeen hadden. Ze lachten, deelden verhalen en genoten van elkaars gezelschap alsof ze elkaar al jaren kenden. Het café werd hun eigen magische wereld, waar de tijd leek stil te staan.
Na een avond vol betovering en gesprekken diep in de nacht, besloten Floris en Richelle om elkaar beter te leren kennen. Ze bleven afspreken, niet alleen in het café, maar ook in de prachtige straten van Breda & Boxmeer.